προτερικόν

τὸ, Α [πρότερος]

η προηγούμενη απαίτηση ή αξίωση («ἐγὼ γὰρ ἔχω τὸ προτερικόν, ἐπεὶ γὰρ καὶ γείτων αὐτοῡ εἰμι», πάπ.).